Γιατί το παιδί παρουσιάζει ακόμη δυσκολία στο να κοιμηθεί μόνο του το βράδυ;

Είμαι μαμά ενός αγοριού 29 μηνών, με ιστορικό νοσηλείας σε ΜΕΝ κατά τις πρώτες 40 ημέρες λόγω ατρησίας οισοφάγου για την οποία και χειρουργήθηκε με επιτυχία.  Παρά τις δυσκολίες που ακολούθησαν λόγω κυρίως της μακροήμερης ακινησίας του στη θερμοκοιτίδα (αποκτήσαμε μια κατάκλιση που ‘έκλεισε’ μετά από μερικούς μήνες και αφού τον είχαμε πάρει στο σπίτι μας) καταφέραμε με τον μικρούλη και την υποστήριξη του μπαμπά τον αποκλειστικό θηλασμό από την πρώτη μέρα της σίτισής του στη ΜΕΝ.  Να σημειώσω ότι συνεχίζουμε το θηλασμό ακόμη και τώρα όταν το ζητάει.  Τον  6ο μήνα επέστρεψα στη δουλειά μου και μόλις έκλεισε τον 1ο χρόνο ξεκίνησα 4, 24ωρες, εφημερίες τον μήνα (είμαι ειδικευόμενη ιατρός). Ο μπαμπάς λείπει, από 8 μηνών, λόγω εργασίας σε άλλη πόλη και έρχεται τα σαββατοκύριακα. Τον τελευταίο μήνα ξεκινήσαμε φυσιοθεραπείες, 1 την εβδομάδα, λόγω μιας ήπιας διαταραχής της αδρής κινητικότητας. Όλο αυτό το διάστημα παρουσίαζε πολύ έντονο άγχος αποχωρισμού, ήθελε να τον παίρνω πάντα και παντού μαζί μου, πράγμα που έκανα, ενώ τα βράδια ξυπνούσε για να τον πάρω στο κρεβάτι μου. Το πρωί σχεδόν πάντα ξυπνούσε όταν σηκωνόμουν για να πάω στη δουλειά.  Να σημειώσω ότι κατά τα άλλα είναι ένα αρκετά ανεξάρτητο παιδί που τρώει μόνο του με κουτάλι και πιρούνι, έχει πλούσιο λεξιλόγιο και αποζητά με ευχαρίστηση την παρέα άλλων παιδιών, χωρίς να είναι κολλημένος καθόλου πάνω μου όταν παίζει . Εδώ και 2 μήνες που δεν δουλεύω λόγω νέας εγκυμοσύνης (βρίσκομαι στον 7ο μήνα) είμαστε 24 ώρες το 24ωρο μαζί, το άγχος αποχωρισμού του νομίζω πως έχει υποχωρήσει πάρα πολύ και πλέον αποζητάει πολύ και τον μπαμπά του, λέγοντας  ότι του λείπει πολύ.  Με πολύ ήπιο τρόπο και  απαντώντας σε ερωτήσεις που αυτός κάθε φορά μου έκανε του μίλησα για το αδελφάκι που θα έρθει, πήραμε και ένα σχετικό βιβλιαράκι και δείχνει να το έχει δεχθεί καλά μέχρι στιγμής.  Επίσης ξεκινήσαμε και προσπάθεια για να μάθει το γιο-γιο. Δεν το ζητάει ποτέ μόνος του, αλλά τον βάζω να καθίσει κάθε πρωί και τον ανταμείβω με αυτοκόλλητα.  Αυτό που έχω παρατηρήσει και πραγματικά με έχει προβληματίσει είναι ότι την υπόλοιπη ημέρα όταν θέλει να κάνει κακά του φτιάχνει μια ‘φωλιά’ σε μια γωνίτσα του δωματίου του με παιχνιδάκια γύρω-γύρω. Όπως και το γεγονός ότι το βράδυ δυσκολεύεται πολύ να κοιμηθεί μόνος του, ενώ συχνά ελέγχει αν είμαι εκεί. Γενικά δεν έχει καμία άλλη εμμονή. Όμως, τον τελευταίο μήνα συχνά και σε άσχετες στιγμές της ημέρας, κυρίως όταν τον ρωτάω γιατί ξυπνάει και με ζητάει κάθε βράδυ περίπου την ίδια ώρα (κατά της 1 το βράδυ, οπότε και τον παίρνω δίπλα μου) μου λέει ότι μια φορά είχε μια τρυπούλα στην κοιλίτσα του και μου δείχνει με το χεράκι του το σημείο κάτω από  το στέρνο! και ότι τον πονούσε πολύ και ότι με ζητούσε και δεν ήμουν εκεί και όταν τον πήρα αγκαλίτσα η τρυπούλα εξαφανίστηκε.  Όταν τον ρώτησα ποιος του το είπε αυτό μου είπε κανένας, μόνος μου. Δεν νομίζω να του έχει αναφέρει κάποιος κάτι σχετικό, ούτε και θυμάμαι να έγινε ποτέ κάποια σχετική συζήτηση μπροστά του, το διάστημα που δούλευα τον κρατούσε η μαμά μου και είμαι 100% σίγουρη πως δεν του έχει αναφέρει ποτέ τίποτε σχετικό. Είναι δυνατόν να έχει αναμνήσεις τόσο συγκεκριμένες από τόσο νωρίς; Γιατί παρουσιάζει ακόμη αυτή τη δυσκολία στον βραδινό ύπνο; Πώς μπορούμε να τον βοηθήσουμε; Συγνώμη για το μεγάλο κείμενο.

Χριστίνα, Λάρισα

 

Αγαπητή μαμά Χριστίνα, Έχετε βιώσει δύσκολες καταστάσεις με το γιο σας και έχετε ανταπεξέλθει πολύ καλά. Μπράβο σας. Ο μικρός σας φαίνεται να είναι λειτουργικός και τον έχετε βοηθήσει πολύ καλά να ανταπεξέλθει σε όλες τις δυσκολίες. Δεν πρέπει ωστόσο να ξεχνάτε ότι είναι ένα παιδί  που έχει ταλαιπωρηθεί. Τα παιδιά συνήθως μετά τα 3 έτη αποκτούν φυσιολογικούς ρυθμούς ύπνου δηλαδή να ομοιάζει  ο ύπνος τους με τον ύπνο ενός ενήλικα. Ο γιος σας το εκφράζει ξεκάθαρα. Δεν νοιώθει καλά μόνος του, του έρχονται στο νου αναμνήσεις και θέλει τη παρουσία σας για κοιμηθεί και να νοιώσει ασφάλεια. Θεωρώ ότι είναι πολύ νωρίς να κοιμηθεί μόνος του.  Άλλωστε το εκφράζει ξεκάθαρα. Το μόνο που έχετε να κάνετε είναι να ανταποκριθείτε στην ανάγκη του και σιγά σιγά θα νοιώσει ασφαλής και να είστε σίγουρη ότι θα έρθει η ώρα που θα μπορέσει να κοιμηθεί μόνος του. Ξέρω ότι είναι δύσκολο με ένα ακόμα παιδί στην οικογένεια, με εργασία και τις υπόλοιπες υποχρεώσεις μιας μαμάς. Όμως, έχετε ανταπεξέλθει πολύ καλά έως σήμερα σε όλες τις δυσκολίες με το γιο σας και πιστεύω θα τα καταφέρετε και τώρα. Θα βρείτε το τρόπο  πως να μένετε μαζί του όταν το ζητάει. Να έχετε στο νου σας ότι χτίζετε την ασφαλή του βάση για να μπορέσει να στηριχτεί εκεί και να συνεχίσει λειτουργικός, ήρεμος και υγιής στη συνέχεια της ζωής του. Καλή συνέχεια και δύναμη εύχομαι.

https://www.mitrikosthilasmos.com/2016/04/giati-exei-akomi-dyskolia-sto-na-koimithei-mono-tou-to-vrady.html | mitrikosthilasmos.com

Αφήστε μια απάντηση

Η ηλ. διεύθυνση σας δεν δημοσιεύεται. Τα υποχρεωτικά πεδία σημειώνονται με *

Καλέστε με